ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ - 71η Π.Ο.Σ στη Δίρφη

71η Πανελλήνια Ορειβατική Συνάντηση στο όρος Δίρφη .

Το όρος Δίρφυς και τη Ν.Εύβοια επισκέφτηκε με αφορμή την 71η Π.Ο.Σ ο Ε.Ο.Σ Μοιρών από 17 -20 Ιουλίου .

Σάββατο πρωί και άφιξη στο λιμάνι του Πειραιά στις 06:00 . Ο δρόμος για τη Χαλκίδα μικρός και μας δίνεται η ευκαιρία να επισκεφθούμε το Νέο Μουσείο και τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης .Φεύγοντας από τον ελεγχόμενο και κλιματιζόμενο χώρο του Μουσείου αιφνιδιαζόμαστε από τη ζέστη που επικρατεί αν και πρωινή ώρα . Αψηφώντας τον υδράργυρο ανηφορίζουμε για τον Ιερό Βράχο . Προπύλαια , Ερέχθειο και Παρθενώνας δηλώνου με την παρουσία τους τα όρια της ανθρώπινης θέλησης και δημιουργικότητας .

Στο λεωφορείο η ζέστη που επικρατεί λόγω της κακής λειτουργίας του A/C αφορμή για γκρίνια .

Μεσημέρι φτάνουμε στη Στενή . Όμορφο μικρό χωριό με δύο μονοπάτια να οδηγούν στο όρος Δίρφη . Ακολουθούμε το Σ2 και μετά από πορεία περίπου 2ωρών και 30 λεπτών φτάνουμε στο καταφύγιο του ΕΟΣ Χαλκίδας «Μιχάλης Νικολάου» που θα φιλοξενήσει την 71η Π.Ο.Σ . Ορειβάτες απ΄ όλη την Ελλάδα προσπαθούν να στήσουν τις σκηνές τους πριν πέσει η νύχτα . Τα πλάγια χρωματίζονται . Αυτή τη φορά όχι από ανθισμένα λουλούδια , αλλά από τις πολύχρωμες σκηνές που λούζονται στο φως του δειλινού . Το βραδάκι οι απαραίτητοι χαιρετισμοί για την έναρξη των εκδηλώσεων και ακολουθούν παραδοσιακοί χοροί από χορευτές και ορειβάτες .

Κυριακή πρωί . Το τσάι της Δίρφης ( η κρητική Μαλοτήρα ) ξυπνάει τις αισθήσεις με το άρωμά της και μας δίνει ενέργεια για την κορυφή . Κάποιοι ξεκίνησαν πριν ο ήλιος ανατείλει . Κάτι ήξεραν αυτοί . Η θερμοκρασία αν και πρωί είναι αρκετά μεγάλη όπως και η κλίση της πλαγιάς που οδηγεί στην κορυφή . Μια ανθρώπινη αλυσίδα απλώνεται στην πλαγιά του βουνού από τη βάση μέχρι την κορυφή . Ο κάθε ορειβάτης ακολουθεί το δικό του ρυθμό με υπομονή και επιμονή. Η θέα από την κορυφή καταπληκτική . Το καταφύγιο μόλις που διακρίνεται ενώ στο βάθος επιβλητικός ο ορεινός όγκος του Πυξαριά .

Ακολουθούν οι χαιρετισμοί των Συλλόγων και έπειτα ο δρόμος της επιστροφής . Η άφιξή μας στη Στενή δηλώνει το τέλος της Π.Ο.Σ και την αρχή της περιήγησής μας στη Ν.Εύβοια με ορμητήριο την όμορφη Κάρυστο .

Δευτέρα 18 Ιουλίου Η πρώτη μας επαφή με τη φύση της Ν.Εύβοιας είναι το φημισμένο φαράγγι του Δημοσάρη . Το μονοπάτι του φαραγγιού αποτελούσε έναν από τους κυριότερους διαδρόμους επικοινωνίας της νότιας Εύβοιας. Συνέδεε επίσης την περιοχή του Καλλιανού και του Κάβο Ντόρο με την Κάρυστο. Το λιθόστρωτο μονοπάτι και τα λείψανα του καλντεριμιού είναι μεσαιωνικό ή και παλιότερο. Πιθανόν επίσης να συνδέεται με την εξόρυξη μεταλλευμάτων στην περιοχή του Καλλιανού.Στις μέρες μας το μονοπάτι του Δημοσάρη εξακολουθεί να είναι ζωντανό πέρασμα για τους κτηνοτρόφους και τους πεζοπόρους.

Η πιο ελκυστική και λιγότερο κουραστική διαδρομή έχει αφετηρία το διάσελο Πετροκάναλο (954 μ. υψόμετρο). Καταλήγει στην παραλία του Καλλιανού μετά από 10 περίπου χιλιόμετρα κατάβασης. Το μονοπάτι είναι βατό , με πολύ καλή σήμανση και ένα μεγάλο τμήμα του είναι κάτω από τη σκιά των πλατανιών.Κατάφυτο με ποικιλία δασικής και θαμνώδους βλάστησης με πλατάνια , ρείκια , πουρνάρια , δρυς κ.ά . Συντροφιά μας καθόλη τη διάρκεια της κατάβασής μας το τρεχούμενο νερό .

Τρίτη πρωί και ανηφορίζουμε για την κορυφή του όρους Όχη . Μολονότι η Όχη είναι σχετικά μικρό βουνό, το έντονο ανάγλυφο (μεγάλες υψομετρικές διαφορές, ορθοπλαγιές, δυσπρόσιτες χαράδρες) δημιουργεί εκτεταμένες περιοχές άγριας φύσης.Το ανάγλυφο της Όχης είναι ορεινό, με κύριες κορφές το συγκρότημα του Προφήτη Ηλία (1399μ.) και τη Γιούδα (1386μ.)

Η Όχη μπορεί να περηφανεύεται για το μεγαλύτερο Δρακόσπιτο της περιοχής . Στη νότια Καρυστία έχουν περιγραφεί πάνω από 20 δρακόσπιτα , τα περισσότερα στην περιοχή των Στύρων . Εκείνο όμως που συναντήσαμε στην κορυφή της Όχης είναι το μεγαλύτερο και το σπουδαιότερο . Το ορθογώνιο αυτό μεγαλιθικό κτίσμα με διαστάσεις 4,85 μ x 9,80 μ είναι κατασκευασμένο από τεράστιους ογκόλιθους χωρίς συνδετικό κονίαμα. Η είσοδος είναι στη μεγάλη πλευρά, σε αντίθεση με τους αρχαίους ναούς, όπου η είσοδος είναι στη μικρή πλευρά. Οι τοίχοι είναι τόσο χοντροί που οδηγούν το νου σε φαντασιώσεις υπεράνθρωπων να τοποθετούν με αξιοζήλευτη μαστοριά, σε διαδοχικές στρώσεις, τις ασήκωτες πέτρες.Από τα ευρήματα εικάζεται ότι ήταν τόπος λατρείας , πιθανόν της Ήρας . Δεν έχει όμως εξακριβωθεί η ακριβής χρονολογία και οι δημιουργοί του .

Τρίτη μεσημέρι .Δεν ήξερες , δε ρώταγες ! Αυτή η φράση περικλείει τη δεύτερη πορεία που πραγματοποιήσαμε την Τρίτη το μεσημέρι . Από το χωριό Πλατανιστός θα ακολουθούσαμε το φαράγγι και θα καταλήγαμε στην παραλία Ποτάμι διάρκειας 1 ώρας και 30 λεπτών . .Θεωρητικά πάντα ! Το υποτυπώδες μονοπάτι απλά δεν υπήρχε ( είχαν φροντίσει γι΄ αυτό οι πλημμύρες ) . Αφού ταλαιπωρηθήκαμε αρκετά αναζητώντας το , αποφασίσαμε να κατέβουμε στην κοίτη του ρέματος και ακολουθώντας τη να καταλήξουμε στην παραλία .Η απουσία μονοπατιού δε μας άφησε να χαρούμε όσο άξιζε το πολύ όμορφο αυτό φαράγγι . Μετά από μια πορεία περίπου 4 ωρών η έξοδος του φαραγγιού μας οδήγησε στην παραλία Ποτάμι όπου και απολαύσαμε ένα δροσιστικό μπάνιο .

Τετάρτη 20 Ιουλίου . Ημέρα αναχώρησης . Όχι όμως και ημέρα ξεκούρασης . Αφήνοντας την Κάρυστο με τις καλύτερες εντυπώσεις ξεκινήσαμε για τα Στύρα όπου θα επισκεπτόμασταν το κάστρο των Αρμένων και τα Δρακόσπιτα της περιοχής . Χωματόδρομος στο πρώτο μέρος της πορείας και ένα όμορφο μονοπάτι στο δεύτερο μας οδήγησαν στην κορυφή . Μια πύλη μεγαλιθικών διαστάσεων και λείψανα αρχαίου κάστρου είναι ότι έχει απομείνει από την Ακρόπολη .

Το ferry boat από τα Στύρα μας μετέφερε απέναντι στην Αγ.Μαρίνα και από εκεί με το λεωφορείο για το λιμάνι του Πειραιά . Η άφιξή μας στο Ηράκλειο σήμανε και το τέλος της εξόρμησης μας στη Ν.Εύβοια

Ευχαριστούμε την Αναστασία Νταναλάκη του ΕΟΣ Ηρακλείου αρχηγό της εκδρομής για τις προσπάθειες που κατέβαλε για την επιτυχία αυτής .

Κείμενο : Μανώλης Ντρετάκης

Φωτογραφίες : Μανώλης Ντρετάκης , Γιώργος Σπυριδάκης

Φωτογραφίες