ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ - Φαράγγι Καλλικράτη

Φ Α Ρ Α Γ Γ Ι   Τ Ο Υ     Κ Α Λ Λ Ι Κ Ρ Α ΤΗ

Δεκαέξι ορειβάτες του Ορειβατικού Συλλόγου Μοιρών με αρχηγό τον γράφοντα, ανηφορήσαμε στις 24 Ιουνίου 2012 με τα αυτοκίνητά μας από τον Πατσιανό των Σφακιών για τον Καλλικράτη. Τρέχαμε πάνω σε ένα δρόμο στενό, οφιοειδή, ασφάλτινο, ο οποίος ελίσσεται σε μια νοτική πλαγιά με φρύγανα, έχει πάρα πολλές φουρκέτες και είναι ένα πέρασμα από τα μοναδικά στην Ελλάδα, που εντυπωσιάζει τον κάθε επισκέπτη. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν από μερικά χρόνια η ΤΟΥΟΤΑ διαφήμισε στο δρόμο αυτό το μοντέλο Αyris.

Ο Καλλικράτης είναι κτισμένος σε ένα οροπέδιο στα ανατολικά Λευκά ΄Ορη σε υψόμετρο 740 μέτρα. Στο οροπέδιο καλλιεργούνται κρασάμπελα, περβόλια, πολλές καρυδιές και διάφορα άλλα δένδρα. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και επικουρικά με τη γεωργία. Το χωριό που είναι κατά συνοικίες, πήρε το όνομα από το Δρουγγάριο Μανούσο Καλλικράτη, ο οποίος το 1453 με 1500 άνδρες και 5 πλοία ηγήθηκε εκστρατείας για την υπεράσπιση της πόλης από τους Οθωμανούς. Στην επανάσταση του 1867 απέκρουσαν οι Καλλικρατιανοί πολυάριθμες δυνάμεις υπό τον Ομέρ Πασά που επιτέθηκαν από τα ανατολικά, με σκοπό να καταλάβουν τα Σφακιά. Στο Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908) αρκετοί κάτοικοι πήραν μέρος εθελοντικά όπως οι Γ. Δικώνυμος-Μακρής, Ε. Καούδης, Ε. Μπεμπής και Λ. Βρανάς με πλούσια δράση. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής Στη θέση «Ανεμόσπηλιος» είχαν εγκαταστήσει οι αντιστασιακοί αντάρτες ασύρματο, που επικοινωνούσαν με την Μέση Ανατολή. Όπως αναφέρει ο αντιστασιακός Γεώργιος Ψυχουντάκης στο βιβλίο του « Ο Κρητικός δρομέας» την άνοιξη του 1942 είχε διαμείνει κρυμμένος στο σπήλαιο αυτό. Το 1943 ο βάρβαρος και αιμοσταγής Φριτς Σούμπερτ που δρούσε ανεξάρτητα με την ομάδα του « Σουμπρέτες» που αποτελούνταν από έλληνες προδότες, λεηλάτησε, έκαψε το χωριό και σκότωσε 30 κατοίκους, ως αντίποινα για τη συμμετοχή των κατοίκων στην Αντίσταση. Όπως αναφέρει ο καθηγητής Άρης Γουλιανός στο βιβλίο του « Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ » 1971, οι άνδρες του Καλλικράτη είναι οι υψηλότεροι στην Ελλάδα.

Από τη νότια πλευρά του οροπεδίου πήραμε ένα αρχέγονο μονοπάτι που συνδέει τα ορεινά με τα πεδινά μήκους 4 χιλιομέτρων. Καθώς προχωρούσαμε το φαράγγι στενεύει πολύ, γίνεται πιο βαθύ, ενώ το πολύ καλά συντηρημένο μονοπάτι ελίσσεται και από τις δυο πλευρές του φαραγγιού. Δεξιά και αριστερά υπάρχουν μεγάλες ορθοπλαγιές με άβατα γκρεμνά και στα τσουγκρωτά βράχια μοσχοβολάει ο δίκταμος ή έρωτας ενδημικό φυτό των βουνών της Κρήτης. Η πανίδα του φαραγγιού είναι πλούσια και αποτελείται από σπάνια λουλούδια, σφεντάμια, πρίνους, φασκομηλιές, αγκαραθιές, πικροδάφνες και φρύγανα. Τα βότανα ευωδίαζαν το φαράγγι κυρίως στην έξοδο που αφθονούσαν και αποτελούνταν από θυμάρια, θρούμπες και φασκομηλιές. Η διαδρομή που κάναμε, ήταν πολύ ευχάριστη, εντυπωσιακή και καταλήξαμε στο χωριό Πατσιανός.

Το χειμώνα ο Καλλικράτης είναι σχεδόν ακατοίκητος, γιατί οι βοσκοί με τα κοπάδια τους κατεβαίνουν στα πεδινά χειμαδιά.-

Κείμενο : Μανόλης Δακανάλης

Φωτογραφίες : Μανώλης Ντρετάκης & Γιώργος Σπυριδάκης

Φωτογραφίες