ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ - Φαράγγι Νεκρών - Σπήλαιο Πελεκητά

Της Ζάκρου διαδρομές

Φαράγγι Νεκρών - μονοπάτι Πελεκητής .

Στο Τοπλού τα κείμενα ιερά- και άφθαρτα στο χρόνο- εξιστορούν το «άπαν» παρακάτω στο Παλαίκαστρο έπαψε η οχλοβοή του θέρους , στην Άνω Ζάκρο λιγόστεψε το ανεβοκατέβασμα και στην Κάτω Ζάκρο ηρέμησε η παραλία , ολομόναχη σχεδόν, ν΄αναθυμάται του περασμένου καλοκαιριού τα γυμνά πατήματα του πλήθους στην απαλή αμμουδιά της .

Τα πέτρινα δωμάτια στο πλάι -παραλλαγή πιστή του πέτρινου τοπίου - σε θέα ενθουσιασμού, με πείσμα και μεράκι συναρμολογημένα με απαγορευμένες τις τεχνολογίες  π΄αλλοιώνουν το χθες . Χαμηλά στη λαγκαδιά ξενώνες μ΄ αλσύλλια περιτοίχια, με πλακόστρωτα περάσματα με ... υποδοχή χαρούμενη , φιλόξενη ,για ύπνο και πρωινά εδέσματα .

Μονοπάτι οδεύει στα βόρεια από το πέτρινο πλάι με πείσμονα φρύγανα - θυμάρια , ρίγανες , χινοπόδια , μαυραγκάθια κι άλλα - να βρίσκουν φαϊ και νερό στης πέτρας τα σωθικά , αγώνας επικράτησης της ζωής στη ΝΕΚΡΟΤΗΤΑ. Σημάδια κόκκινα οδηγούνε τα βήματα . Μικροάνθη ορατά στης παρατήρησης τα μάτια , χρωματίζουν το αναπαλιασμένο χώμα απ΄την πρόσφατη βροχή , βυσσινοκόκκινο και προφτάνουν να καρπίσουν για της διαιώνισης τη χάρη . Τα βολβώδη -ασφενδύλια , ασκορδουλάκοι , ασκοτιζάρες , δρακοντιές κι άλλα , ξεπροβάλουν τα φύλλα , ξεπροβάλουν τ΄άνθη με θάρρος στ΄ολόγυμνο χώμα , στις ράχες της πέτρας. Σκουριασμένα συρματοπλέγματα , φραγμοί στην ελευθερία των αιγοπροβάτων , σύνορα της ιδιοκτησίας των βοσκών νέου τύπου , αφήνουν ανοίγματα στου ορειβάτη τη διέλευση . Κορυφογραμμή ακαθόριστη. Κορυφές ανισοϋψείς πληθαίνουν με τ΄ανέβασμα και ψηλά ψηλά η ματιά προς τα βόρεια αντικρίζει τη φωλιά των ανθρώπων της Ζάκρου. Φωλιά ολόλευκη σ΄ολοπράσινο δάσος ελιάς . Στ΄ομώνυμο φαράγγι της -οι χαρουπιές ,οι πρίνοι και οι λιόπρινοι στραφταλίζουν ξεσκόνιστοι απ΄την πρόσφατη βροχή του Οκτώβρη . Τα χαράκια στον πυθμένα του ερριμμένα ατάκτως , προτρέπουν την προσοχή στα πατήματα για μια διάβαση σώα κι αβλαβή . Στα πλάγια επικρατούν με τ΄αρώματά τους φασκομηλιές και ρίγανες , στον πυθμένα λυγαριές και πικροδάφνες . Τα θεόρατα μάγουλα , κατακόρυφες πέτρινες όψεις , προκαλούν το δέος και προτρέπουν το θαυμασμό του διαβάτη κάτω στης σκιάς τους το πέρασμα . Στη συμβολή με τα ρέοντα νερά , απ΄τις πηγές της Ζάκρου , τα πλατάνια τονίζουν τη δική τους προτίμηση . Αγωγοί τσιμέντου , αμιάντου , αλουμινίου , πολυαιθυλενίου κατά καιρούς μετέφεραν και μεταφέρουν το νερό στα κατάντη για πόση και πότισμα ανθρώπων - ζώων και φυτών . Χαμηλά - χαμηλά , προς την έξοδο , λυγαριές δεντροποιήθηκαν και στοές σκιερές απ΄τις πλεγμένες «βίτσες» τους κάνουν πέρασμα όμορφο . Στο πέρας του φαραγγιού η Κάτω Ζάκρος αθόρυβη , τα πανάρχαια - μινωικά - κτήρια αφηγούνται πλούτο , μεγαλείο , πλήθος σε άκρη ή ....

Απ΄τη θάλασσα και κοντά στα παράλια βράχια της , μονοπάτι οδηγεί προς της Πελεκητής το σπήλαιο . Διαδρομή μιας ώρας με λίγα ανήφορα , τμήματά της από τα αριστερά βράχοι γυμνοί , ραϊσμένοι απ΄του ήλιου το πύρωμα , απ΄τα δεξιά η θάλασσα ολωσδιόλου κυανή μ΄αφρίσματα απ΄του Ποσειδώνα την τρίαινα - τι να γυρεύει άραγε στα βαθιά τα νερά - με την συνδρομή του Αιόλου , συνοδεία ως το σπήλαιο . Μουσική , εμβατήριο μάχης , από τ΄αγκάλιασμα του νερού και του βράχου , την πορεία την κάνουν χορό και τα πόδια δε νιώθουν την κούραση . Και στο Σπήλαιο - «μπούκα» άγρια η είσοδος - το βάθος , όπως λένε , προχωρεί και κάτω απ΄τη θάλασσα πολλά μέτρα . Ίσως κάποτε να δοθεί στο κοινό των ανθρώπων με απρόσκοπτη επίσκεψη . Προς το σούρουπο οι Φοίνικες του Θεόφραστου στο Βάι , πάνε για ξεκούραση για μια νύχτα ακόμη απ΄τον αγώνα να υπάρχουν κι αύριο . Ο ήλιος , μαρτυρεί την πορφύρα του μόνο , προς τη δύση του κι ο άνεμος περιστρέφει του λευκούς ανεμόμυλους , τους στημένους να παράγουνε , λέει , φως στις νυχτιές αλλοιώνοντας της κορυφογραμμής το φαινόμενο .

Κείμενο : Αποστόλης Παυλίδης

Φωτογραφίες : Μανώλης Ντρετάκης - Γιώργος Σπυριδάκης

Φωτογραφίες